مسگر

گنه کرد در بلخ آهنگری...

به ششتر زدند گردن مسگری

ما وزوانی ها عادت های جالبی داریم که اگر زیر و رویمان هم کنند ترک عادت توی کارمان نیست...یکی از این عادت های جالب ما وزوانی ها این است که در مواقع حساس کاری که به کار هم نداریم هیچ ، پشت یک دیگر را هم خالی می کنیم دو...

همین چند وقت پیش بود که جناب آقای معینیان نویسنده خلاق و داستان پرداز میمه ای آمد دستش را گذاشت روی منطقه و کتابی نوشت که همه چیز ما را برد زیر سؤال، کسی که ککش نگزید اما یکی هم که آمد و منصفانه نقدی نوشت و گذاشت توی سینی چای میمه ای ها و نشان داد که چه طور می شود جواب دروغ پردازی را داد، به جای حمایت فحش ها و بد و بیراه هامان را نثارش کردیم و او را به همه چیز متهم کردیم و کم مانده بود مثل عین القضات شمع آجینش کنیم...این در حالی بود که ما داشتیم عاشقانه هامان را می زدیم توی وبلاگمان و از فلان خواندده و بازیگر می نوشتیم و حال می کردیم...تازه کارمان به اینجا هم ختم نشد و نقد خودی را هم به نقد کشیدیم و خرابش کردیم....

همین چند وقت پیش بود که جناب آقای وطنخواه متن ارسالی آقای معینیان را توی وبلاگش زد و قنات میمه را شگفت انگیز ترین قنات های ایران خواند و در ادامه حرکث سایبری آقای معینیان سد و بند و همه چیز قنات وزوان را چپاند توی قنات میمه و همه هم خواندند و سکوت کردند....

همین چند وقت پیش بود که آقای زارعیان و آقای فخریان این زحمت را به خودشان دادند و اسم قنات وزوان را از متن کتاب دکتر بهنیا لاک گرفتند و مزدآباد و بیرشان را جای گزینش کردند تا ما هم کمی بخندیم، اما باز هم نشستیم و فقط تماشا کردیم....

اصلاً همین چند هفته پیش بود که چند نفر برای بازدید قنات بزرگ و تاریخی وزوان به منطقه آمده بودند و دوستان میمه ای خواسته بودند قنات مزدآباد را به جای قنات وزوان قالب کنند ولی بنده خداها که بازدید سد نامرئی قنات میمه قانعشان نکرده بود با پرس و جو از این و آن مقصدشان را پیدا کرده بودند و به سمت قنات وزوان آمده بودند....

ما وزوانی ها عادت داریم و عادتمان هم ترک کردنی نیست. ما دلمان به این خوش است که زنده ایم و کاری به این نداریم که فردا چه می شود و کی با کی است؟! این از وبلاگ نویس هامان که فرق بلاگر و بلاگفا را نمی دانند و آن هم از شورای شهرمان که به بهانه این که قنات وزوان توی شهر میمه قرار گرفته سر درش را تعمیر نمی کنند...

من یکی با همه اختلاف نظر هایی که با وزوانی دارم با او در این زمینه موافقم که ما از فقدان یک سایت یا وبلاگ خوب در وزوان رنج می بریم و این را هم نه به خاطر بازدید بالای صبح میمه می گویم، چرا که با کمی دقت که نه با کمی توجه می توان دلیل رقم بالای بازدید کننده های آن را درک کرد و نیازی به توضیح من نیست. من این موضوع را به این دلیل قبول می کنم که می بینم صبح میمه جایی شده برای همکاری و هم فکری قشر تحصیل کرده میمه و این باید ما را به درد بیاورد که چرا هم شهری های تحصیل کرده ما نمی خواهند با هم هم فکر شوند و همر کدامشان سازی را به دست گرفته اند و مخالف یکدیگر می زنند؟! البته نباید از این ها هم چشم پوشید که صبح میمه سابقه اش را مدیون بخشدار سابق و بخشداری سابق است و آن روزها که جوان های وبلاگ نویس وزوانی دنبال پول اینترنتشان بودند صبح میمه از دفتر بخشداری و با هزینه های بخشداری آپ می شد....!!!

از همه این ها گذشته حالا هم به جای این که ما وزوانی ها از تلاش شبانه روزی جوانانمان تشکر کنیم چوب به دست وارد اینترنت می شویم و هرکس اول آمد توی اینترنت می زنیم توی سرش که چه و چه!!! در حالی که حتی یک نفر هم دقدقه این را ندارد که سایت پر طرفدار وزوان سیتی کجا رفت و حتی به خودمان اجازه نمی دهیم بپرسیم که:

چرا علی صباغ کم کار تر از قبل شده؟!

چرا بهزاد آزادی نوشتن را کنار گذاشته؟!

چرا محمد نقیان نقد های زیبایش را رها کرده؟!

چرا بابگرده دیگر نمی نویسد؟!

چرا دختری از وزوان عطای نوشتن را به لقایش بخشید؟!

چرا از رضا حسینی پور خبری نیست؟!

چرا وزوان پاتوق رد پایش را هم از اینترنت پاک کرد؟!

و چراهای دیگر...فقط دلمان به این خوش است که شهرداریمان هم سایت دار شد و زمین های کشاورزی مان یکپارچه...

کاش قد یک ارزن به این چیزها هم فکر می کردیم.....