چنان و چنین

آورده اند که دختری گریان و نالان نزد پدر رفت که: شویم مرا می زند و آزار می نماید. پدر سیلی ای بر صورت دختر نواخت و گفت: نزد شویت رو و او را گوی که زین پس اگر با دختر من چنان کنی من نیز با زن تو چنین کنم...
صبح که می خواستم از خانه بیرون بزنم خبر جالبی شنیدم که بد ندیدم شما دوستان هم بدانید. پدر می گفت وقتی زمین های دشت های وزوان را که قرار است یک پارچه شود به ذرت کارها اجاره می داده اند نوشته اند و قرار گذاشته اند که از آب خروجی قنات استفاده کنند نه از آبی که بند شده و پشت سد ذخیره می شود و آب پشت سد باید برای کشاورزی خود وزوانی ها ذخیره شود. اما امروز دوستان وزوانی که به قولی متصدی امر قنات هم هستند و شنیده ها حاکی است که دستی هم بر آتش ذرت کارهای «غیر وزوانی» دارند زحمت کشیده اند و بند را باز کرده اند و دارند از آبی که قرار است امید خودمان باشد به ذرت کارها می دهند. من یکی که نمی دانم غیر از دزدی چه اسم دیگری می توان روی این کار گذاشت! تازه این در حالی است که وقتی سد باز می شود دست آخر بعضی از زمین های کشاورزی آن طور که باید و شاید سیراب نمی شوند چه رسد که پیشاپیش هم از آب پشت سد استفاده شود...
خیر ذرت کار ها که داشت به ما می رسید حالا نور علی نور هم شده و داریم فیض اکمل می بریم از حضور این دوستان غریبه و آشنا...